بررسی ارتباط چگونگی انتخاب رشته تخصصی و محل تحصیل با میزان اضطراب دستیاران پزشکی

زمینه و هدف: پزشکان عمومی که می خواهند در یک تخصص تحصیلات خود را ادامه دهند، دارای درگیری مختلفی در این زمینه هستند که عاملی برای ایجاد فشار و استرس در زندگی فردی آن ها است. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط چگونگی انتخاب رشته تخصصی و محل تحصیل با میزان اضطراب دستیاران پزشکی در سال 1389 بود. روش کار: این مطالعه یک مطالعه توصیفی- مقطعی است. جامعه آماری این پژوهش، دستیاران پزشکی دانشگاه های علوم پزشکی اصفهان، گیلان، زاهدان، سنندج و کاشان بود (370 نفر)، که با روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم در مطالعه شرکت داده شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه مشخصات دموگرافیک و پرسش نامه استاندارد خودسنجی اضطراب zung جمع آوری شد. یافته ها با اسنفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بیش از 92 درصد از دستیاران مورد مطالعه اضطراب نداشته، در گروه نرمال قرار گرفته اند. 168 نفر (4/45 درصد) تنها به علت عوامل و علایق شخصی، 55 نفر (9/14 درصد) به علت عوامل تأثیرگذار محیطی و خارجی و 147 نفر (74/39 درصد) هر دو عامل درونی و بیرونی را در انتخاب خود مؤثر دانسته اند. 220 نفر (5/59 درصد) دستیاران در 3 شهر اول مورد علاقه خود درس می خوانند. ارتباط آماری معنی داری بین اضطراب با شهر مورد علاقه تحصیل و دانشگاه تحصیل مشاهده شد (05/0 < p ). نتیجه گیری: علاقه و موفقیت هر چه بیشتر دستیاران در تحصیل، ثمره انتخاب درست ایشان، همچنین برنامه ریزی های مدیریتی برای از بین بردن موانع انتخاب رشته و شهر مورد علاقه از طرف مسؤولان و برنامه ریزان بود.